ช่วงเวลาที่เหลือนี้

ถ้าฉันสามารถจับเวลานี้ได้ ใส่ในกระเป๋าฉัน ให้รักอีกครั้ง รักต้องหนี แล้วจะให้ฉันทบทวนยังไง? ฉันสามารถจับภาพท้องฟ้าเหนือศีรษะอีกครั้งได้หรือไม่ เหมือนกับที่ดีแลนเคย "ดําและไม่มีดวงดาวในไบเบิล" สร้างทั้งลึก ลึก มืดมน ฉันซ่อนผ้าห่มบนศาลาไม่ได้ คุณนอนอยู่ตรงนั้น ขาและแขนกางออก ของขวัญสําหรับท้องฟ้า?ไปสู่โลก?ไม่ แค่พูดกับฉันไม่มีความมืดซ่อนอยู่ ดวงตาวาววับของคุณ ประภาคารแห่งความปรารถนาของคุณ ความมืดก็บังแสงนั้นไม่ได้ ผิวที่น่ารัก รอคอยการจูบของฉัน ลิ้นของฉัน นิ้วของฉัน โหยหาความสนุกสนาน ทุกตารางนิ้ว ทุกรอยพับ ทุกร่องของเนื้อ ร่างกายคุณสั่น เสียงเชียร์ของคุณทําให้ฉันมีความสุข แต่คุณจะไม่เข้าไป จนกว่าคุณจะมี และแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้โปรดปรานต่อข้า และแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้สูงส่งยิ่ง ลิ้น ฟัน และปลายนิ้ว ตามร่างฉัน เจ้าเคยให้รอยยิ้มแก่ข้ามาก่อน เจ้ายิ้มเหมือนปีศาจ ลิ้นเจ้าให้เกียรติแก่ข้า สิ่งที่ทําให้หัวใจฉันเต้นแรง ริมฝีปากของคุณปิดสนิทและโอบล้อมมันด้วยความรัก แต่เราต่างมีความต้องการมากกว่า ในไม่กี่วินาที ฉันเข้าไปในหัวใจคุณ มากกว่า ของชําร่วยและชิ้นเล็กๆ เมื่อเราพยายามให้และขอ ปลุกเร้าอารมณ์ของเราในตอนกลางคืน จนกระทั้ง เมล็ดของฉันผสมกับน้ําผลไม้อุ่นๆของคุณ เสียงคําราม เสียงกรีดร้อง และเสียงถอนหายใจ การถึงจุดสุดยอดถูกข่มขู่ ความเงียบของกลางคืน และเมื่อพวกเขาลุกขึ้นท้าทายท้องฟ้าอันมืดมิดนั้น ตอนนี้ ตอนนี้ ฉันนั่งเคียงข้างคุณ คุณหลับและสวยงามในเถ้าถ่านนี้ ขา ครึ่งตัว หลบๆซ่อนๆ ความสนใจที่คุณต้องการ ความปรารถนาของฉัน ทั้งหมดได้รับการปลอบประโลม นิ้วฉันให้กลิ่นหอมที่คุณมี ริมฝีปากฉันคงกลิ่นอ่อนๆ ของเธอไว้ แต่กระเป๋าฉันว่างเปล่า และ ณ ที่นั้น ไม่เคยมีความปลอดภัยใด ๆ เลย ไม่ใช่ความมืดมิดของท้องฟ้า ไม่ใช่ความงามของคุณ ไม่ใช่ความสงบแบบนี้ นอกจากพายุที่เราเพิ่งแชร์กัน ความรักไม่มีทางหนีง่ายๆ กระเป๋าแค่ชั่วคราว และทุก ๆ คนถูกตรึงไว้อย่างมั่นคงตลอดไป อยู่ในใจผมตลอดไป เขากล่าวว่า เขากล่าวว่า , เขากล่าวว่า